Sabahin erken saatleriydi. Önce ev sarildi,ardinda „teslim ol“ cagrisi yapildi.
Bilal yatagindan kalkti,odadan cikip catiya yürüdü.
Hayir,teslim olmak yoktu düsmana. Kesinlikle teslim olmayacakti.
Partiden, arkadaslarindan ayri düsmek, onlara kavusmamak korkunc aci geliyordu ona.
Böyle bir durumda kafes gibi bir evin icinde ele gecmek kahrediyordu onu.
Kendisi tüm benligiyle iskencelere karsi dayanmaya , ser verip sir vermeye göre hazirlandi.
Bir kez bir hata yapmisti, ne olursa olsun kirsal alandan sehre gelmemeliydi.
Artik cok gecti, olan olmustu bir kere … (Arka Kapak)

• Teile dieses Buch auf:
• twitter
• facebook