Een paar dagen met oom Alois
Zeil was voor mij als kind een iets andere wereld.
Wij in Augsfeld spraken Nederfrankisch.
Acht km verder in de richting van Bamberg wordt al Opper-Frankisch gesproken.
In Augsfeld gaan de kleine kinderen naar de kleuterschool.
In Zeil worden de kleintjes naar de instelling gestuurd.
Oom Karl at kruimelige croissants als ontbijt.
Toen ik tijdens mijn bezoek aan oom Alois zei dat er croissants waren als ontbijt, vroeg hij tante Adelheid om ook croissants bij de bakkerij te halen.
Vier het zuiden van de hoge Wann
Het is meestal erg krap als dertig of veertig mensen bij elkaar gepropt zaten aan de feesttafel in een huiskamer.
Naast het jubileumpaar – mijn grootouders Georg en Kunigunde Friedrich – waren de families
Otto Friedrich met zijn vrouw uit Bamberg.
Kuni Friedrich en zoon uit Leipzig.
Karl Friedrich met zijn vrouw Eva en dochter Angelika uit Zeil.
Oom Karl met zijn vrouw Adelheid en dochters Brigitte en Barbara en echtgenoten en kinderen uit Zeil
Tante Luzie en haar man Ferdinand en dochter uit Prappach.
Mijn vader Josef en mijn moeder Elfriede en wij zonen Herbert, Bernhard en Rudi. Er waren daar ook andere uitgebreide familieleden.
Na het banket begonnen de mannen te kaarten. Schapen hoofd.
Eerst gezellig met bier en sigaren, later verhit met wijn en schnaps.
Na koffie gedronken te hebben, gingen de vrouwen en kinderen wandelen door Augsfeld.
De boeren onder de gasten moesten een uur of twee naar huis worden gebracht om voor hun vee te kunnen zorgen.
Iedereen was terug voor het avondeten.
De avond werd echt spannend met entertainment en zang. Verhalen uit het verleden werden verteld door ouderen. Oorlogservaringen waren er ook. Of hoe de families Augsfeld voor zichzelf zorgden. Naast runderen, varkens, ganzen, kippen en eenden, verbouwden ze hun eigen groenten, aardappelen en gele bieten enz. Ze brouwen hun eigen bier en persen hun eigen appels tot cider. De vrouwen kookten zelf jam en gelei.
Het

• Teile dieses Buch auf:
• twitter
• facebook