„De Woudbaar deit sik blot den wiesen, den he darto bestimmt hett. De Woudbaar hett sik numaal Nourka utsöcht. Nourka mutt sik fügen un versöken, sien Stamm to retten.“
De oole Schamanin schickt den jungen Woudlöper Nourka op de Reis. Denn siet veelen Maanden will in’n Woudenland de Winter nich vergahn un uk de Sünn lett sik siet veelen Weken nich mehr sehn.Üm dat Överleben vun sien Stamm to retten, mutt Nourka den Eensam Hude opspöörn un em dat Stammesleed singen. Man leeder sünd de Stropen ünner dree Stämm opdeelt worrn. Sodennig mutt sik Nourka op’e Reis maken un de annern Stämm opsöken. Eers wenn he dat heele Leed vullstännig hett, kann he de Witschenwelt retten.
He beleevt veele Aventüern un lehrt anner Völker kennen. Afsünners de Nöksch Wiiken, wekke he vör bösen Wülf rett, hett em dat andaan.
De eerste Fantasieroman op Platt- för all de ehr Höög an spannen Geschichen hebbt.

• Teile dieses Buch auf:
• twitter
• facebook