O. Wilkes Geschichten um und aus Rendsburg, persönlich, versönlich und schön wie ein Frühlingsspaziergang.
„Ik bünn nu 84 Johr old, und lang ist dat heer, dat ik maal so kräfftig Hartpuckern har. An dat erst’ Maal kann ik mi aver noch good erinnern. Ik weer so twichen 13 un 14 Johr old; da segg mien Schoolfründ: ‚Na welkeen Putzbüdel geihst du eegentlich, doch nich to denn in de Herrenstraat?‘
‚Nee, worüm schall ik?‘, säh ik.
‚Dat muß du aver‘, säh mien Fründ, ‚denn de het een wunnerschöne Dochter! Wenn de dörch denn Laden lööpt, bis du hen un wech!‘
Un dat wull ik doch maal sehn, wat mien Fründ för een Geschmack har.
Doch dat keem mi düür to staan, denn he nehm 50 Penn mehr fört Haarsnieden. Aver lohnt hett sik dat, denn ’se‘ güng med een Geigenkassen ünnern Arm dörch denn Laden na buten. lk weer nich bloots hen un futsch bi düssen Anblick, nä, mien Hart fung ganz dull an to slaagen, ik har dat Geföhl, glicks plazz dat.“

• Teile dieses Buch auf:
• twitter
• facebook