Twüschen de Äuwer

Ein Schippsreis

von

„In ’n letzten Sommer wir’n min Ida un ik mit ein Boot up de Ostsee ünnerwägens. Na, dat wir kein richtig Boot, mihr so ein Schipp. Also ein’n Damper. Genauer seggt, ein Dromschipp. Oewer nich mit 500 Mann an Buurd as de MS Düütschland, nee, mit 3000! Kannst Du Di dat vörstellen? Bät dorhen künn ik dat nich. Un denn kemen jo noch 900 Mann Besatz dortau.

280 Meters lang wir dat Schipp. Un dörteihn Etagen hoch. In ein Woch künn man all de Minschen gor nich kennen lir’n, de in 1275 Kabinen ünnerbröcht wir’n. Wi wir’n also gor nich up ein Dromschipp. Dat wir ’n Albdromschipp!“

De Autor vertellt von sin Reis’ nah Kopenhagen, Stockholm, Tallinn un St. Petersburg. Hei möckt sik Gedanken oewer dat Schipp (Wohen geiht uns Reis’?), oewer dat Water (Ahn Water gifft dat keinen Win.) un oewer de Wahl von „Mister Poesia“, de von ein Animations-Team organesiert würd, wat em oewer mihr as Reanimations-Team vörkem, as hei dat Öller von de Bewarbers seg.

Un jedeinen Abend vertellt hei sin Ida ’ne Gaude-Nacht-Geschicht. Allein all deswägen lohnt sik dat, dit Bauk tau läsen!